Вежби за дишење и нивното значење во справување со хроничната болка

Вежбите за дишење имаат многу бенефити. Намалување на стресот и анксиозноста, подобрување на белодробниот капацитет како и намалување на болката. Бидејќи хроничната болка е поврзана со стрес, а стресот дополнително може да ја зголеми болката и згрчи мускулатурата, вежбите за дишење се совршени за справување со болка. Со фокусирање на длабоко дишење телото и умот влегуваат во состојба на релаксација, крвниот притисок и срцевиот ритам се намалуваат, а со тоа и самата мускулатура се опушта. Со длабоко дишење се подобрува циркулацијата, се исфрлаат токсините и може да се подобри сонот кој што исто така знае да биде нарушен.

Во длабокото дишење се вклучени три сегменти. И тоа дишење со стомак, односно дијафрагмално дишење, долно градно дишење и горно градно дишење. Кога се работат вежби за дишење може да се изолира само на еден сегмент или пак да се работи длабоко дишење со вклучување на сите три сегмента.

Доколку страдате од болка во лумбалниот ‘рбет, тогаш може да се работи само дијафрагмалното дишење. Дијафрагмалното дишење може да се изведува од седечка позиција, или пак легнати доле на грб, стомак или на страна за да се даде потребната стимулација на болниот сегмент. Вежбите за дишење функционираат на тој начин што го намалуваат срцевиот ритам и крвниот притисок. Исто така со вежбите за дишење се намалува нивото на кортизол, кој што придонесува за зголемување и одржување на хроничната болка.

Друг механизам на кој што делуваат вежбите за дишење е самиот фокус кој што го бара длабокото дишење. За еден момент когнитивно фокусот е насочен кон дишењето, а со тоа се пренасочува вниманието кое било насочено кон болката.

Постојат повеќе техники на длабоко дишење, но за почеток доколку предходно не сте правеле вежби за длабоко дишење најубаво е да ја работите верзијата со издишување дупло повеќе секунди од тоа што вдишуваме. На пример, вдишуваме 4 секунди, издишуваме 8. Секогаш за почеток е најубаво да се започне со дијафрагмално дишење. Со поставување на една рака на стомакот може да пратите како стомакот се крева со секое вдишување и се спушта со секое издишување.

Исто така препорачливо е секоја вежба да се прати со дишење, бидејќи на тој начин ги изведуваме вежбите свесно и полека и просторот за компензација е многу мал.